Кулиев Қайсын Шуваевич — балқар ақыны. Қаб.–Балқар ACCP-iнiң халық ақыны (1967). 1944 жылдан КОКП мүшесi. Ұлы Отан соғысына (1941-1945) қатысты. А. В. Луначарский атынд. ГИТИС-те оқыды (1935- 1939). «Армысың, арайлы таңым» деген тұңғыш өлеңi 1937 жылы жарияланды. Кулиев соғыстан бұрын жаңа өмiрдi, туған жер табиғатын көркем бейнелеген лирикалық өлеңдермен көзге түсті. Ол «Менің көршілерім» атты көлемді лирикалық циклінде (1939-1945; бас., 1957) сов. еңбекшiлерiнiң көркем бейнелерін жасады. 3 орденмен және медальдармен марапатталған.
Қайсын Шубаевич Кулиевтің «Армысың, арайлы таңым», «Менің көршілерім», «Аңғарлар жыры», «Кешқүрым», «Дән және жұлдыз» т. б. жыр жинақтары, «Қыс кезі еді» романы жарық көрген. Кулиев шығармалары қазақ оқырмандарына да кең таныс. Ол Абай өлеңдерін ден қоя оқып, үлгі тұтқан. Кулиев «Қымбат мұра» мақаласында («Қазақ әдебиеті», 1971, 5 қараша) Абай поэзиясын қазақ әдебиеті жаңа дәуірінің басы деп бағалады. Ал ақынның туғанына 140 жыл толуына орай жазған «Поэзия батыры» атты мақаласында: «Орыстар үшін Пушкин қандай болса, ағылшындар үшін Шекспир қандай болса, грузиндер үшін Руставели қандай болса, қазақтар үшін Абай да сондай теңдесі жоқ ғажайып құбылыс... Ол поэзияның батыры, құдіретті ақылы, қуатты таланты», - деп жазды («Семей таңы», 1985, Ютамыз). Кулиевке «Жаралы жартас» жыр кітабы үшін РКФСР Мемекеттік сыйлығы, «Жер дастаны» өлеңдер жинағы үшін КСРО Мемлекеттік сыйлығы берілген.
